در حالی که می‌خواهید از مردم درباره یوسف تیموری در قم این است بپرسید} آنچه را پاسخ می‌دهند

بیشتر مهاجران یهودی ایرانی که بعد از انقلاب ایران را ترک کردند در کالیفرنیا و نیویورک در آمریکا ساکن شدند و گروهی نیز در اسرائیل و اروپا. راهها به آخر آذربایگان که از آن جمله بلاد خزران شوند، گروهی برخشک و گروهی از دریا، که از هر راهی دربند خوانند و به تازی باب گویند. احمد کسروی در این باره مینویسد: «در قرنهای نخستین اسلام که تازیکان در همهجای ایران رشته فرمانروایی را در دست داشتند اران بیشتر تابع آذربایجان بود و کسی که به عنوان والی برای هر دو از شام یا بغداد فرستاده میشد، در آذربایجان مینشست، گاهی ارمنستان نیز تابع آنجا بود… آذربایجان در محل تلاقی دو رشته کوه بزرگ فلات قاره ایران یعنی زاگرس و البرز قرار دارد و بلندترین قلههای آذربایجان عبارتند از قلههای آتشفشانی سبلان در استان اردبیل و سهند در استان آذربایجانشرقی. آذربایجان در شمال غربی ایران و در محل تلاقی رشته کوه البرز، زاگرس و قفقاز واقع شده است و سرزمینی عمداتا کوهستانی است. دریاچه قوریگل دریاچه آب شیرین در دامنهٔ کوه سهند و تیموری در نزدیکی شهر بستانآباد واقع شده است. قنات خرزنو در بالای پارک حکیم نظامی ضمن مصارف کشاورزی با داشتن چشماندازهای زیبا در تمام فصول سال گردشگران زیادی از مناظر و آب قنات استفاده میکنند.  Th​is ​po st h᠎as be᠎en c᠎reated by G​SA　Con tent G ener​ator Demov ersion᠎!

آب و هوای اکثر مناطق غرب و شمالغرب آذربایجان مرطوب مدیترانهای و در نواحی جنوبی مدیترانهای با تابستان گرم است. با نفوذ فرهنگ مانوی در ممالک ایران و هنرگرایی آنان گونهای ادبیات شعرگونه مانوی به زبانهای پارتی، پارسی میانه و سغدی در ایران پدید آمد. خوانده میشد. پس از شکست روسیهٔ تزاری، مردم آن ناحیه دعوی استقلال کرده، در سپتامبر سال ۱۹۱۸ میلادی حکومتی به نام آذربایجان تحت نفوذ دولت عثمانی تشکیل دادند. مردم آذربایجان در گذشته به گویشهای مختلفی صحبت میکردهاند. از طوایف و عشایر بزرگ ترک ایران میتوان به ترکمن، شاهسون، افشار، قشقایی، خمسه، خلج و شقاقی اشاره کرد که علاوه بر آذربایجان، در خراسان، فارس، مازندران، گلستان و برخی مناطق دیگر نیز سکونت دارند. از مهمترین و شناختهشدهترین حماسههای ادبیات فارسی میتوان به شاهنامهٔ فردوسی و نیز داستانهایی مانند کوشنامه، گرشاسپنامه، فرامرزنامه و برزونامه اشاره کرد. از قرن چهارم هجری/یازدهم میلادی به بعد، با ورود و استقرار دودمانهای ترکزبان در ایرانزمین و بهویژه در آذربایجان - مانند سلجوقیان، قراقویونلوها، آققویونلوها، صفویان، افشاریان و قاجاریان- به مرور زمان، زبان ایرانیانِ آذربایجان به ترکی تغییر پیدا کرده است.

پس از عقد این پیمان، مردآویج با مادر انوشیروان ازدواج کرد و از آن پس، انوشیروان تحت فرمان مردآویج قرار گرفت و در نتیجهٔ این رویدادها، گرگان و طبرستان به قلمرو سلجوقیان، انضمام یافت. این فرمان در منطقه کوهک فارس به تاریخ ربیعالاول سال ۷۲۶ هجری قمری صادر شدهاست. خبرگزاری فارس. ۲۰۲۰-۰۵-۰۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۲۳. خبرآنلاین. ۲۰۲۲-۰۵-۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۲-۰۴. نقل است که صیرفی در قبال این اثر، سی هزار دینار دریافت کرده است. این فیلم نقدهای متفاوتی دریافت کرد، زیرنظر از نظر برخی منتقدان با جملاتی چون «تمام شخصیتهایی که در زیر نظر حضور دارند، یک بیمار جنسی محسوب میشوند و حتی یک انسان عادی در طول فیلم یافت نمیشود» نقد شد. گنبد تاجالملک از قدمت بیشتری برخوردار است و تاجالملک بر سر رقابت با نظامالملک آن را ایجاد کردهاست؛ اما گنبد خسروی متعلق به دوران صفوی است. نقاشی دوران زند که خود ادامهدهندهٔ سنت فرنگیسازی صفوی بود، با مختصر تغییری به دورهٔ این سایت قاجار انتقال یافت.

طغرل پس از فراغت از مسئلهٔ ابراهیم ینال، با هدف بازگرداندن خلیفه به دارالخلافه، به عراق عرب رفت و در طی پیامی به بساسیری و قریش بن بدران، متعهد شد که در صورت بازگرداندن خلیفه به مکان خود و جاری ساختن خطبه و ضرب سکه به نام طغرل، از ورود به عراق صرفنظر کند، اما با رد این پیشنهاد توسط بساسیری، طغرل به سمت عراق حرکت کرد و بساسیری و یارانش در ششم ذیالقعدهٔ ۴۵۱ ه.ق، آنجا را ترک گفتند. این قسمت از ایالت مدی در زمان استیلای ایران از طرف اسکندر در زیر ادارهٔ ساتراپ یعنی حاکم آن زمان که آتورپات (آذرباد) نام داشت، دم از استقلال میزد و از نام این ساتراپ آتورپاتکان یا آذربادگان نامیده میشد. گرچه یکی از جانشینان آتورپات که آرتابازان نام داشت حوزهٔ حکومت خود را وسعت داده و از شمال و شمالغربی تا کوههای قفقاز و تا گرجستان رسانید؛ ولی این توسیع مملکت موقتی بود زیرا پس از تأسیس سلطنت ارمنستان شرقی از طرف آرتاکسیس باز آن قسمت پس داده شد؛ و اما مملکتی که در شمال رود ارس بود و امروز اکثر اهالی آن تاتار هستند، در زمان قدیم آلبانی نامیده میشد که به زبان پارسی میانه یعنی پهلوی و به سریانی اران (به تشدید را) میگفتند و در کتب مورخان عرب نیز الران مذکور است.